Verliefd! En… dan?

“Ik zou graag iemand vinden met perfecte manieren, een voortreffelijke carrière, een stralend uiterlijk en een waanzinnige intelligentie…” Wie met zo’n eisenpakket een romance begint, zal moeite hebben een geschikte partner te vinden. Natuurlijk, na teleurstellende ervaringen in relaties zijn mensen snel geneigd om een lange verlanglijst met eisen op te stellen. Hun motto: vanaf nu geen enkel compromis meer! Dit leidt er vaak toe dat men in een nieuwe relatie irreële wensen formuleert of nog erger: probeert de ander te veranderen. Om dan na korte tijd volledig teleurgesteld de handdoek in de ring te werpen. De oplossing: Vervang die hoge eisen door meer realistische verwachtingen; accepteer jouw nieuwe partner gewoon zoals hij of zij is. En vraag jezelf eens af: Voldoe ik zelf eigenlijk wel aan dat beeld van een perfecte partner?

De spelletjes-spelen-valkuil

“Ik laat een nieuwe liefde graag een beetje spartelen; onzekerheid maakt het contact immers net iets interessanter.” Dit is een totale misvatting. Het is namelijk echt niet zo dat de spanning in een beginnende relatie standhoudt door de ander zo lang mogelijk in het onzekere te laten. Wie een flirt bijvoorbeeld dagenlang niet terugbelt, opzettelijk te laat komt, of zelfs met andere vrouwen/mannen afspreekt; zal de ander met dit gedrag juist enorm kwetsen – ook al is het voor jou slechts een spelletje. De oplossing: Laat dat spelletjes-spelen gewoon achterwege, en denk aan de gouden regel: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, …

De angst-om-te-verliezen-valkuil

“Zodra ik de ander dichterbij laat komen, is het vast snel afgelopen…” Juist als het bijzonder heftig ‘klikt’, krijgen sommigen van ons te maken met een angst om te verliezen. Vooral vrouwen neigen ertoe zich het ergste voor te stellen. In een enquête over dit thema, gaf bijna 50 procent van de vrouwelijke Parship-leden aan dat zij aan het begin van een relatie erg bang zijn dat die prille liefde snel zal vervliegen. Van de ondervraagde mannen had ‘slechts’ 32 procent vergelijkbare zorgen. Echt fataal: wie al in de eerste weken van een relatie in elke kleinigheid een teken ziet van een vroegtijdig afscheid; roept een dergelijk einde bijna over zichzelf af. De oplossing is dan ook: Maak duidelijk waar jouw angsten vandaan komen. En vraag jezelf af: Is mijn vrees écht gegrond, of…?

De vastklamp-valkuil

“Alleen mijn partner is nog belangrijk voor mij als ik verliefd word, niets en niemand anders.” Juist mensen die lang alleen zijn geweest, richten zich vaak veel te veel op hun nieuwe relatie. Natuurlijk is het normaal dat je veel tijd met elkaar wilt doorbrengen als je verliefd bent. Maar vergeet niet om elkaar ook de ruimte te geven. Immers, als je iedere vrije minuut voor gezamenlijke activiteiten inplant, zal dat jouw kersverse partner alleen maar benauwen. Met alle gevolgen van dien. Want voor je het weet zullen al die fijne eigenschappen waarop je verliefd werd – van zelfbewuste houding tot zelfstandigheid, zijn verdwenen. En dát mag natuurlijk niet gebeuren. De oplossing: vind een goede balans tussen afstand en nabijheid. Blijf ook vooral jouw eigen leven leiden en vergeet hierbij jouw vrienden en familie niet. Invloeden van buitenaf houden elke relatie namelijk levendig!

De idealiserings-valkuil

“Mijn nieuwe liefde is de meest geweldige persoon die ik ooit heb ontmoet: hij/zij is méér dan perfect.” Natuurlijk plaats je jouw grote liefde graag op een voetstuk. Negatieve zaken of eigenschappen worden hierbij zonder moeite genegeerd of afgezwakt. Dat is in de eerste fase van verliefdheid ook heel normaal. Maar hierdoor kunnen belangrijke waarschuwingssignalen ook over het hoofd gezien worden – en dat leidt dan weer tot ontnuchterende ervaringen. Een voorbeeld: Hij woont met z’n 42 jaar nog steeds bij zijn moeder, of… zij staat bijna drie uur per dag voor de spiegel om haar lippen te stiften. Het lijken misschien hele onschuldige trekjes, maar het zijn tevens zaken die je op termijn vreselijk kunnen gaan irriteren. De oplossing: Leer alle signalen op de juiste wijze te interpreteren. En… als goede vrienden blijven benadrukken: “Hij/zij past helemaal niet bij jou!”, zou je er op z’n minst eens dieper over na moeten denken.

De jaloezie-valkuil

“Na een bepaalde tijd verdenk ik mijn partner altijd van flirten met anderen of zelfs van vreemdgaan.” Mensen die littekens met zich meedragen door ontrouw uit het verleden, zien hun nieuwe partner vaak ook (onterecht) als schuinsmarcheerders. Ze vertrouwen de ander gewoon nog niet voor de volle 100%. Hierdoor leiden de kleinste voorvallen al tot fatale gedachten. Spreekt hij écht alleen maar af met zijn vrouwelijke collega om bij te praten over zijn werk? Waarom gaat zij tijdens het telefoneren eigenlijk altijd de kamer uit? Dit soort gedachten zijn funest voor een beginnende romance. De oplossing: Spreek heel open over jouw angsten – zonder te vervallen in aanklachten of veronderstellingen. En informeer bij twijfel en onzekerheid naar de reden van bepaald gedrag: Waarom heb je dat gedaan? Hoe bedoel je dat nou eigenlijk? (En als het antwoord dan toch onplezierig uitvalt, geldt de regel: Hoe eerder je de waarheid hoort, des te beter het is!)

De net-doen-alsof-valkuil

“Ik heb geen enkele moeite me aan te passen aan de wensen en behoeftes van een nieuwe partner – ik schik me heel gemakkelijk naar de ander.” Wie verliefd is, zoekt natuurlijk naar overeenkomsten met die droompartner. Veel mensen maken daarom gebruik van de ik-ook-tactiek: Jij houdt van klassieke muziek? Ik ook! Parachute springen? Middeleeuwse houtsnijkunst? Ik ook! Dat is natuurlijk fantastisch zolang het ook de waarheid is. Want iedereen die daarmee sjoemelt, zal vroeg of laat door de mand vallen. Net zo fout is het onderdrukken van eigen karaktertrekken of voorkeuren; enkel uit angst dat de ander deze zaken niet op prijs zou stellen. De oplossing: Blijf trouw aan jezelf. Van elkaar houden betekent immers meer dan altijd dezelfde mening hebben of álle interesses en hobby’s delen. Iedereen die zijn of haar eigen gedrag door de partner laat bepalen, verloochent zichzelf en zal uiteindelijk ongelukkig worden.

Die te-snel-te-veel-valkuil

“Ik weet meteen of ik mijn grote liefde heb gevonden! Wat mij betreft kunnen we dan gelijk trouwen.” Er is niets tegen grootse gevoelens, maar feit blijft dat men tijdens een eerste verliefdheid maar zelden een realistisch beeld van de ander heeft. Natuurlijk mag je dromen van een gezamenlijke wereldreis, of een gelukstraan laten bij de gedachte dat je samen oud zult worden in dat helemaal zelf gerenoveerde dijkhuisje. Maar let op: het uitspreken van dergelijke visioenen kan de ander afschrikken, gewoonweg omdat hij/zij wat minder haast heeft dan jij. Ook zou het verwachtingen kunnen scheppen die je later helemaal niet kunt of wilt waarmaken. De oplossing: Rem jezelf af. Want juist in het begin van een relatie zou je eigenlijk maar één ding moeten doen: samen met jouw geliefde genieten van het HIER en NU. Want dat is tenslotte al overweldigend genoeg.